Köln'ü Dinliyorum

Köln'ü dinliyorum, gözlerim kapalı
Önce hafiften bir yağmur yağıyor;
Yavaş yavaş ıslanıyor
Ahmaklar, sokaklarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Kiliselerin hiç durmayan çanları
Köln'ü dinliyorum, gözlerim kapalı.


Köln’ü dinliyorum, gözlerim kapalı;
Kölndeşler geçiyor, derken;
Anılardan, sürü sürü, çığlık çığlık.
Kölsch’ler içiliyor Altstadt’ta;
Bir Kölndeşin suya değiyor ayakları;
Köln’ü dinliyorum, gözlerim kapalı.

Köln’ü dinliyorum, gözlerim kapalı;
Serin serin Universitaetsstrasse
Cıvıl cıvıl Hohe Strasse
Gastarbeiter dolu Bahnhoflar
İç çekme sesleri geliyor sinelerden
Güzelim bahar rüzgarında açılıyor etekler;
Köln’ü dinliyorum, gözlerim kapalı.

Köln’ü dinliyorum, gözlerim kapalı;
Başımda das Ding’in sarhoşluğu
Loş bölümleri ile bir Weinstube;
Dinmemiş fırtınaların uğultusu içinde
Köln’ü dinliyorum, gözlerim kapalı.

Köln’ü dinliyorum, gözlerim kapalı;
Bir yavru geciyor kaldırımdan;
Dönüp bakmalar, ve fakat, laf atamayışlar.
Bir şey düşüyor elinden yere;
Bir Kölndeşin gönlü olmalı;
Köln’ü dinliyorum, gözlerim kapalı.

Köln’ü dinliyorum, gözlerim kapalı;
Bir kuş çırpınıyor Chlodwigplatz’ta;
Göğsün iman dolu mu, değil mi, biliyorum;
Dudakların ıslak mı, değil mi, biliyorum;
Beyaz bir ay doğamıyor fıstıkların arkasından
Kalbinin vurmayışından anlıyorum;
Köln’ü dinliyorum.

Orhan Veli Kanık şiirinden uyarlama